Katılım Bankacılığı; fon toplama ve kullandırma işlemlerinde “faiz” aracını kullanmayan, onun yerine fon toplama işleminde kâr ve zarara katılma modelini, fon kullanma işleminde de müşteriye doğrudan nakit verme yerine mal ve hizmet tedariki, kiralanması, kâr/zarar ortaklığı yatırımı modellerini uygulayan bir bankacılık türüdür.

Bir getirinin faiz olabilmesi için kazancın önceden belli olması ve paranın karşılığında para kazanılması gerekir. Örneğin klasik bankalar belli bir faiz karşılığında mudilerden para toplamakta ve yine ilan edilen faiz oranlarında nakit kredi olarak ihtiyaç sahiplerine sunmaktadırlar. Kâr payında ise halktan para toplanırken belli bir gelir taahhüdünde bulunulmadığı gibi anapara garantisi dahi yoktur. Her ne kadar anapara garantisi dahi olmasa katılım bankaları müşterilerine zararları yansıtmaz. Çok sayıda şubesinde yapılan binlerce işlemden bazıları zarar etse veya batsa da kümülatif toplamda ortaya belli bir kâr miktarı çıkmaktadır.